Tegenwoordig, wanneer mijn zoontje van 11 thuis komt, roept hij de hele dag ‘Huts!’, waarbij hij heel serieus probeert te kijken. Ik begrijp van hem dat alle kinderen op het schoolplein ‘Huts!’ zeggen, allemaal overgenomen van een populair liedje. In de klas mogen ze dit woord zelfs niet meer zeggen. Het wordt dan heel uitdagend ‘Huts… pot’.

De woorden van een notaris

Het zal de generatiekloof wel zijn. Ik zie er de lol niet van in: woorden zeggen waarvan je zelf de betekenis niet kent. Maar goed, we zijn zelf ook jong geweest.

Aan tafel zie ik mijn cliënten ook wel eens glazig kijken als het om de woorden in een akte gaat. Dat begrijp ik wel: ook die woorden lijken soms geen gewoon Nederlands te zijn. We kunnen ‘heden’ wel vervangen voor ‘vandaag’ en ‘comparanten’ voor ‘verschenen personen’, maar dan nog blijft het zware kost.

Gelukkig hebben de woorden in de akte wel degelijk een betekenis. Het is de taak van de notaris om de inhoud van de akte in jip-en-janneketaal uit te leggen.

Ont-Huts!-end

We leggen tijdens een eerste gesprek al vaak uit dat de akte die we nog zullen opstellen soms moeilijk leesbaar zal zijn. Maar met een goede begeleidende uitleg moet het toch voor iedereen duidelijk zijn. De afspraken en gevolgen moeten vooraf voor iedereen helder zijn.

Met ‘Huts!’ komen we niet ver. Geef mij maar duidelijke taal. En als die te moeilijk is, dan leggen wij het graag in Kempische taal verder voor u uit.

Contact opnemen? Klik dan hier.

 , , , ,